Paardencoaching ofwel coachen met behulp van paarden is het inzetten van paarden als co-coach voor mensen. Hierbij wordt een beroep gedaan op de natuur van het paard, namelijk het van nature zijn van een vluchtdier en het leven in een kudde.
Ik heb hiervoor 6 paarden ter beschikking, dus voor ieder wat wils met allen een eigen karakter. Nou ja, paarden. Er zijn 5 IJslanders, Skadi, Gasella, Gári, Skjoni en Fagur en 1 shetlander, Beauty. In het onderdeel Onze paarden meer uitleg over het karakter van elk van hen. Omdat ze op IJsland maar 1 soort hebben, wordt de IJslander een paard genoemd, ook al hebben ze een ponymaat.
Als vluchtdier is een paard constant bezig met het screenen van zijn omgeving. Is er een roofdier in de buurt? En zo ja, heeft die honger of niet? Paarden hebben met hun enorm sterke zintuigen het vermogen om op afstand aan te voelen wat er in het roofdier omgaat. Als zij merken dat het roofdier op jacht is, gaan ze vluchten. Als ze merken dat het roofdier verzadigd is, zullen ze gewoon verder gaan met grazen.
Als kuddedier zijn ze afhankelijk van hun kuddegenoten. Wie is het meest ervaren paard en wijst de weg als ze moeten vluchten (leidende merrie)? En wie is het sterkst en kan het beste verdedigen (hengst)? Los van de rangorde in een kudde, moet ook ieder kuddelid gezond zijn. Als een paard koliek (buikkramp) heeft, is het niet goed in staat om te vluchten. De andere leden van de kudde zullen dan proberen om dit zieke dier te helpen. Dat doen ze door extra bescherming te bieden en spanning over te nemen. Deze spanning laten ze vervolgens afvloeien door te gapen, te kauwen, te likken of te briezen.
Het bijzondere aan paarden is dat ze geen onderscheid maken tussen een mens of een dier. Zodra ze in contact worden gebracht met een persoon, reageren ze vanuit hun natuur op de spanning en uitstraling die deze persoon met zich meedraagt. Als ze opmerken dat deze persoon ‘koliek’ (buikkramp of buikpijn) heeft, gaan ze proberen om te helpen. Dit doen ze weer vanuit hun perspectief om samen zo veilig mogelijk te zijn en om te kunnen vluchten bij mogelijk gevaar.
